Grafika rastrowa to - obok grafiki wektorowej - jedna z podstawowych technik tworzenia projektów graficznych. Jej cechą charakterystyczną jest to, iż utworzony w ten sposób obraz zostaje zapisany w postaci barwnych punktów (czyli pikseli), które wypełniają pewien obszar o kształcie prostokąta. W praktyce oznacza to, iż owe punkty położone blisko siebie tworzą pozorny obraz ciągły, który nosi potoczną nazwę bitmapy. Mapa bitowa (czyli dwuwymiarowa tablica pikseli) posiada dwie charakterystyczne cechy - wysoką rozdzielczość oraz dużą głębię kolorów.

Grafika rastrowa jest tworzona przede wszystkim w wyniku zastosowania określonych programów graficznych (na przykład Adobe Photoshop lub Corel Draw). Jednak mogę tu podkreślić, iż obrazy w grafice rastrowej powstają także jako efekt skanowania obrazu analogowego, wykonywania fotografii cyfrowej oraz robienia tak zwanych "zrzutów ekranowych". Najpopularniejsze formaty zapisywania projektów graficznych wykonywanych w tej technice to JPEG, GIF, XPM, PPM, PCX oraz PNG.

Jako projektant graficzny wykorzystuję w swojej codziennej pracy obie techniki grafiki komputerowej. Projektowanie graficzne oparte na grafice rastrowej doskonale sprawdza się w obróbce obrazów oraz zdjęć cyfrowych, tworzeniu kolorowych obrazów i dokumentów (na przykład ulotek lub wizytówek) oraz zapisywaniu realistycznych zdjęć i ilustracji. W związku z tym z całą pewnością mogę stwierdzić, iż do głównych zalet grafiki rastrowej należy bogactwo kolorów, duże możliwości w doborze kontrastu, jasności oraz nasycenia barw, możliwość zastosowania złożonych narzędzi do cyfrowej obróbki zdjęć oraz niemal nieograniczone stosowanie retuszu, korekty i fotomontażu. Natomiast do głównych wad tej techniki projektowania graficznego mogę zaliczyć przede wszystkim duży rozmiar plików (zwłaszcza w przypadku kolorowych obrazów) oraz brak możliwości skalowania (przy dużych powiększeniach obraz znacząco traci na jakości).